ευροώ

εὐροῶ, -έω (ΑΜ) [εύρους]

μιλώ με επιτυχία, είμαι ευφραδής, εύγλωττος

αρχ.

1. ρέω καλά ή άφθονα

2. αποβαίνω καλά, είμαι ευνοϊκός («ὅταν δ' ὁ δαίμων εὐροῇ» — όταν η τύχη είναι ευνοϊκή, Αισχύλ.)

3. είμαι ευτυχής, ευημερώ.